به گزارش مجله خبری این هفته؛ دفن غیر اصولی این پسماندهای عفونی صدمات جبران ناپذیری را در پی دارد در حال حاضر بیشتر کشوهای دنیا برای امحاء زباله های بیمارستانی از شیوه‌ی بی خطر کردن و استریل کردن استفاده می‌شود.
اما همین روش های ساده هم در کشور ما اعمال نمی شود ما هنوز هم داریم از روش های سنتی مثل استفاده از دستگاه های زباله سوز استفاده می کنیم و این در حالی است که پلاسما کردن با تکنولوژی‌های روز جهان فاصله بسیاری دارد اما در کشور ما همین روش‌ها هم به درستی استفاده نمی‌شود.
در کنار تمام این مشکلات اگر به آمارها مراجعه کنیم به چالش اصلی و یک فاجعه می رسیم . اینکه در پایتخت روزانه ۱۰۷ تن زباله بیمارستانی تولید می شود بدون اینکه درد بی درمان زباله ها و پسماندهای پزشکی حل شود و ده‌ها تن زباله پزشکی با سرنوشتی نامعلوم و بی سامان در طبیعت رها شده و بی مهابا بر پیکره محیط زیست زخم کاری می زند.
به گفته رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران هر چند به دلیل عدم ثبت اطلاعات توسط متولیان امر متاسفانه آمار دقیقی از میزان تولید پسماند پزشکی در اختیار نیست، اما بر اساس آمار تقریبی که توسط کارگروه مدیریت پسماند استان تهران ارائه شده روزانه ۱۱۵ تن پسماند پزشکی در استان تهران تولید می شود که از این رقم ۱۰۷ تن سهم شهر تهران محسوب می شود که از حدود ۷ هزار مرکز درمانی جمع آوری می شوند.
ذکر همین آمار نشان دهنده ضرورت ساماندهی اصولی در خصوص نحوه جمع آوری و حمل و نقل و دفع صحیح پسماند پزشکی است حال آن که در عمل وضع به گونه‌های دیگری است و علی رغم ماهیت خطرناک زباله های بیمارستانی و امکان بروز فاجعه جبران ناپذیر انسانی و محیط زیستی چالش‌های بی‌شماری در اجرا وجود دارد.
در حال حاضر زباله های بیمارستانی با زباله‌های شهری امحا می‌شوند که بر بهداشت و سلامت مردم تاثیرات منفی و جبران ناپذیری می‌گذارد، چرا که پسماندهای شهری قابل بازیافت هستند. این روزها خون آبه‌های زباله های بیمارستانی که در بین زباله‌های معمولی به سادگی در خیابان‌ها دیده می‌شود وارد ماشین حمل زباله شهرداری شده‌اند.
جالب اینجاست که این داستان تکراری گریبان شهرهای مختلف را هم گرفته است و وقتی این فاجعه‌های بهداشتی را پیگیری می‌کنیم، چیزی جز تکذیب و یا حرفی مبنی بر، برخورد با متخلفان دستمان را نمی‌گیرد.
رئیس کمیسیون سلامت شورای اسلامی شهر تهران در این مورد تاکید می کند که با وجود آنکه مطابق قانون مدیریت پسماند مصوب سال ۱۳۸۳ و ضوابط و روش مدیریت اجرایی به پسماند پزشکی مصوب سال ۱۳۸۶ که بر طبق آن صراحتا وظایف و تکالیف دستگاه‌ها و نهادهای ذیربط تعیین شده است اما از آن سال تاکنون تفاوت محسوسی در دفع قانونی پسماندهای بیمارستانی صورت نگرفته است.
زهرا صدراعظم نوری با اشاره به این که مطابق ماده ۷ قانون مدیریت پسماند، مدیریت کلیه پسماندهای صنعتی که شامل پسماندهای بیمارستانی نیز می شود، به عهده تولید کننده است افزود: تنها در صورت تبدیل این پسماندها به پسماندهای عادی، امکان واگذاری آن به شهرداری ها وجود دارد. از سویی بر اساس ماده ۱۳ همان قانون، مخلوط کردن پسماند پزشکی باسایر پسماندها و تخلیه و پخش بازیافت آنها در محیط ممنوع است. این در حالی است که وجود تعارضات میان دستگاه‌ها زمینه مناسبی برای موج سواری قانون گریزان فراهم کرده است.
هم اکنون از ۱۰۷ تن زباله تنها ۷۸ تن آن هم فقط به تعداد ۱ هزار و ۵۵۳ مرکز از ۱۷۰۰ مرکز درمانی توسط شهرداری دریافت و به مراکز دفن بهداشتی منتقل می شود و مابقی به دلیل عدم تعهد تولید کنندگان نسبت به سلامت جامعه ، عدم انعقاد قرار داد با شهرداری و فرار از پرداخت تعرفه، جمع آوری و دفع بهداشتی، با پسماند عادی مخلوط و درسطح شهر رها می‌شود.
به گفته رئیس کمیسیون سلامت شورای اسلامی شهر تهران عمق فاجعه زمانی هولناک تر می شود که بر اساس اعلام سازمان محیط زیست تفکیک پسماند در تعداد بسیار محدودی از بیمارستان ها به صورت قابل قبول انجام می شود و در بقیه نامطلوب گزارش شده است و از سوی دیگر با وجود دستگاه های بی خطر ساز صراحتا به عدم تعیین بی خطر شدن پسماندهای پزشکی اشاره شده است، در چنین شرایطی شهرداری تهران برای اجرای وظایف قانونی خود با چالش‌های بزرگی مواجه خواهد شد، چرا که هم در بحث تفکیک زباله و هم در تبدیل زباله پزشکی و زباله عادی و دریافت آن با نقض آشکار قانون مواجه است.
جدی نگرفتن معضل امحاء زباله های بیمارستانی علاوه بر اینکه تهدید بزرگی برای سلامت افراد محسوب می‌شود، باعث آلوده شدن زمین و حتی آب و به دنبال آن محصولات کشاورزی می‌شود تهدیدی که اکنون با وجود مشکلات عدیده در سالم سازی زباله ها کم کم به یک فاجعه بزرگ تبدیل شده است .
