آجرهایی که نان می شود

دریا قدرتی پور- تا چشم بگردانی بيابان است . گورستانی ناآشنا از بقایای خانه های کارگران کوره های آجرپزی. فقط آنها كه آشنای راه هستند، می دانند كه در دل اين ‏قبرستان متروک هنوز سایه هایی هستند که در داغی آفتاب قد کشیده اند. از میان بر به خاکی می زنیم جایی که توده ای از خاک و زباله انباشت شده و همسایه دیوار به دیوار کوره های آجرپزی بدقواره و تو سری خورده است.