سال سخت اهالی رسانه

برای ما به عنوان یک رسانه کاغذی که از قضا مستقل هم هستیم فروش کیوسکی بسیار حائز اهمیت است ولی همه گیری کرونا باعث شد بیم درگیری با ویروس فروش روزنامه ها را دچار بحران جدی کند.البته برخی راهکارها از سوی بعضی همکاران ترتیب داده شد اما موثر نبود.برای مثال روزنامه ایران،با توجه به بنیه مالی خود روزنامه را داخل نایلکس قرار داد تا قدری به مخاطبان اطمینان دهد اما خوف از کرونا بیشتر و عمیق تر از این حرف ها بود.
برای تولید محتوا نیز سردبیران،دبیران و خبرنگاران با مصائب خاص خود در این دوران مواجه شدند.رسانه بدون ارتباط معنا و مفهومی ندارد و اتفاقا کرونا دشمن هرگونه ارتباط نزدیک است.لازم است در هر رسانه ای میان اعضای تحریریه از صدر تا ذیل ارتباط نزدیک برقرار باشد تا بشود منویات به خوبی منتقل شود که با توجه به دورکاری اجباری چنین ارتباط هایی دچار اختلال شد.طبعا چنین اختلالی در خروجی رسانه ها موثر بوده است و باید یقین داشت اگر کرونایی نبود و رسانه ها رویکرد طبیعی خود را حفظ می کردند سال ۹۹ از منظر رسانه ای سالی پربار تر بود.
هرچند بعد از یکسال پرخطر و پرفشار،تا حدود بسیاری تحریریه ها توانسته اند خود را با شرایط کرونایی وفق بدهند و علیرغم محدودیت ها آثار درخشانی تولید شد.
اکنون با توجه به شرایط کشور و هشدارهایی که داده شده در مورد ورود به پیک چهارم بیماری که کشنده تر نیز است گویا حداقل سال آینده نیز همین شرایط چه بسا وخیم تر ادامه یابد.این یک ظن است اما سوگمندانه باید گفت اگر مسئولان تصمیم گیر و مجری فکری عاجل در زمینه واکسیناسیون موثر نکنند سال ۱۴۰۰ علیرغم آنکه می تواند با توجه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال خوبی برای رسانه ها باشد اما شاهد باشیم خبرنگاران بیشتری بیکار شوند.در سال جاری بسیاری از رسانه ها به دلیل انسداد کانال های مالی خود تعدیل نیرو کردند و اگر شرایط سال آینده تغییر نکند این تعدیل نیرو و حتی تعطیلی رسانه ها شدت بیشتری می گیرد.
امیدواریم با تدبیر لازم ویروس منحوس کنترل شود و به مانند برخی کشورها که روند بیماری را در پیک دوم کنترل کردند و کم کم در حال بازگشت به زندگی عادی هستند در ایران ما نیز چنین اتفاقی رخ دهد .
در پایان یاد و خاطره همکاران عزیزمان که در سال ۱۳۹۹ به دلیل ابتلا به کووید۱۹ مرحوم شدند گرامی می دارم.