مجله خبری این هفته:
روابط استراتژیک ۲۵ ساله با چین «کاملا درست و حکمت‌آمیز» است. این مهر تایید باعث شد که این سند در ابتدای قرن و سال ۱۴۰۰ ابعاد تازه ای به خود بگیرد و چنان بازتاب های گسترده ای میان افکار عمومی داشت که خیلی ها بدون اطلاع از مسائل پس پرده، آن را توطئه خواندند. برخی از این موضوع با عنوان تکرار دوباره قرارداد ترکمان چای نام بردند و بعضی در جبهه موافق قرار گرفتند و آن را نوعی توافق اقتصادی برای پایداری و ثبات اقتصادی ایران مطرح کردند. همین موضوعات باعث شد که بالا ترین مقام امور خارجه کشور لب به سخن بگشاید و از توافقی بگوید که به قول او تعهدی برای دو کشور ایجاد نمی کند. اکنون می خواهیم سایه روشن های توافق با چین را از منظر بزرگان ، سیاستمداران و نخبگان ببینیم. موافقانی که این توافقنامه را راهی به سوی گسترش همکاری ها با کشورهای دیگر می دانند و مخالفانی که این امضا را به مثابه مهرپایانی بر اقتصاد ایران می خوانند.
محمد جواد ظریف
این سند، قرارداد و معاهده نیست، هیچ تعهدی هم برای هیچ‌یک از طرفین ایجاد نمی‌کند و بدون تصویب لوایح مرتبط با FATF و احیای برجام نیز قابلیت اجرایی ندارد. اسنادی از این دست، در اغلب کشورها محرمانه است و این موضوع مساله‌ای متداول است.
محمدمهدی بهکیش، اقتصاد دان
اولین اقدام دولت باید ابهام‌زدایی از مفاد این توافق باشد. در عین حال، مهم‌ترین عامل در فراهم آوردن شرایط رشد اقتصادی کشور این است که روابط بین‌المللی متعادلی با کشورهای مختلف (هم شرق و هم غرب) ایجاد کنیم.
محمد واعظی، رییس دفتر رییس جمهوری
مبنای ما در تنظیم روابط، خوشایند این و آن نیست هرکاری که جایگاه و اثرگذاری و نفوذ ایران را در عرصه بین‌المللی افزایش دهد، گامی بر ضد تحریم است و طبیعی است کشورهایی که به تحریم اعتیاد پیدا کرده‌اند، از چنین چیزی خوشحال نباشند.
مجیدرضا حریری، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین
برنامه جامع همکاری ۲۵ ساله در سال ۱۴۰۰ می‌تواند به توافق طرفین برسد و دو طرف آن را به‌عنوان برنامه جامع همکاری بپذیرند. اما پذیرش یک برنامه به معنای تاثیر اقتصادی فوری آن نیست چراکه این برنامه باید در حوزه‌های مورد توافق به پروژه‌هایی تقسیم شود، برای این پروژه‌های معین قرارداد بسته شده و عملیاتی شود.
حسین شریعتمداری مدیرمسؤول کیهان
کسانی که با اصل و اساس سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین مخالفت می‌کنند، اگر احمق و یا دیوانه نباشند، بی‌تردید در پی خیانت به کشورشان هستند و حالت چهارمی وجود ندارد.
وزیر خارجه آمریکا «مایک پمپئو» هم در توئیتر خود نوشت
قرار داد بلندمدت ایران ـ چین دلیل برای ادامه دادن تحریم نظامی ایران است. حزب کمونیست چین تنها خواستار استفاده از منابع طبیعی ایران برای پیشبرد اهداف سلطه‌گرایانه خود در دریای جنوبی چین و قلدری برای کشورهای دیگر در منطقه است. طبعاً، تهران مخالفتی نخواهد داشت، زیرا رژیم از همان ارزش‌های استبدادی پکن پیروی می‌کند.
سعید لیلاز، کارشناس اقتصادی
یکی از جالب‌ترین نکات و عمومی‌ترین سوء‌تفاهم‌هایی که درباره قرارداد راهبردی ایران و چین شکل گرفته این است که به عمد یا از روی نادانی، درباره این توافق و ابعاد آن در اقتصاد ایران اغراق می‌شود.
علی مطهری، نماینده پیشین مجلس در صفحه توییترش نوشت
سند جامع همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در حالی توسط وزرای خارجه دو کشور امضا شد که نه مردم از محتوای آن آگاه شدند و نه نمایندگان مردم در مجلس. این نگرانی وجود دارد که ما به خاطر نیاز اقتصادی به چین، دست پایین را در این سند داشته باشیم.
مجتبی ذوالنور، رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی
یکی از مهم‌ترین راه‌های بی‌تأثیر کردن تحریم آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران این است که ما با قدرت‌ها و کشورهای بزرگ ارتباط بلندمدت و با کشورهای همسایه و همچنین کشورهای منطقه در ابعاد وسیع و گسترده تعاملات اقتصادی داشته باشیم.
