ساحل سپنتا- اینجا خیابان ابن سینا است. پیرمرد رو می کند به محله دردشت ،جایی که به قول قدیمی های این خیابان مدرسه ابن سینا و آرامگاه او در آنجاست. انگشت سبابه اش همانطور که مدرسه را نشان می دهد نقب می زند به زمانی که ابوعلی سینا به بیماری قولنج مبتلا شد و در راه رسیدن به همدان فوت کرد و به همین خاطر جسدش را در همینمدرسه در اصفهان، خیابان ابن سینا، کوچه پاگلدسته، بالاتر از مدرسه شفیعیه دفن کردند. همین شد که خیابان ابن سینا به نام پزشک نامی شد.پیرمرد یادش نمی آید از کی اینجا بورس پارچه فروشان شد، ولی تا زمانی که یادش هست اینجاهم انواع واقسام پارچه ها بوده که فروخته می شده.
در کوچه ها و خیابان های ابن سینا، زندگی ساده است. ساختمانها نما و تجملات اضافی ندارد. مردم لباسهای گران نمیپوشند. اینجا برندها و مارک ها مفهومی ندارند. رستوران های زنجیرهای شعبه ای باز نکردهاند و در بقالی ها جنس خارجی نمیفروشند. مغازه ها ختم می شوند به چند مانتو فروشی و پالتو فروشی و یک عالمه پرده فروشی از انواع ضخیم یا نازک.بیشتر خانه ها بافت فرسوده دارند. از بیرون که نگاه شان میکنی، مثل کارتن های زهوار در رفته قدیمی نمکشیده و مهجور در کنار هم صف کشیده اند. حتی وارد نشده تنت می لرزدکه نکند با لرزه ای کوچک فرو بریزند. انگار مرگ به این خانه های عنکبوتی و متزلزل خیلی نزدیک تر است.
محله ای دست نخورده
محله ای که به دلایل مختلف که مهمترینشان مشکلات مالی است، دست نخورده باقی مانده است . خیاط میانسال محله از بافت این منطقه می گوید: این محله بافت فرسوده و قدمت چندین ساله دارد و بیشترشان اصفهانی های قدیمی هستند که یا خانه هایشان را برای بازسازی رها کرده اند یا آنها را اجاره داده اند. اینطور که او می گوید؛ وام ها و تسهیلات متنوع هم نتوانسته دردی از این بافت ها درمان کند، چرا که بسیاری از مردم این منطقه در بازپرداخت وام ها با مشکل روبرو هستند.
تقابل زندگی نو و کهنه
شاید بتوانی در دل محله ها تقابل زندگی کهنه و نو را به خوبی ببینی، ولی به هر ترتیب بافت بکر و دست نخورده محله همچنان با معماری به خصوصی خودنمایی می کند. نیازبه کالبد شکافی نیست، لهجه ها نشان می دهد که مردمان این منطقه دو بخش می شوند. عده ای بومی و عده ای دیگر هم غیر بومی و یک سوم کل درآمد خانوارها نرخی است که برای میزان استاندارد هزینه ی اجاره نشینی برآورد می شود.خانه های ۴۰-۵۰متری با چندین نفر سکنه ، تنها گوشه ای از فضای ابن سینا است.
معماری هایی به دور از آپارتمان نشینی
خانه های زنجیروار این کوچه ها چنان از یک معماری و بنای خاص پیروی می کنند که گویی همه را یک نفر ساخته است . با طاقی ها و سایبان هایی که کمتر نظیرش را این روزها می بینی.
خیابان ابن سینا با بافت قدیمی و فرسوده و ساکنانی که زندگی محلی را برای خود برگزیده اند و خود را از سر و صدا و ترافیک و زندگی آپارتمان نشینی و فرهنگ مدرن دور کرده اند از آن محله هایی است که مهد بافت فرسوده به شمار می رود و به علت اینکه طبقه متوسط به پایین جامعه در آن ساکن هستند خانه های زیادی را می بینی که با عبور حتی یک ماشین سبک لرزه بر تنشان می افتد.
فرسوده هایی که در اعداد نمی گنجد
محله ابن سینا اکنون به فاجعه نزدیک است و مهد بافت های قدیمی و فرسوده به شمار می رود، براساس آخرین آمارهای اعلام شده از سوی وزارت مسکن و شهرسازی، هماکنون بیش از ۶۰هزار هکتار بافت فرسوده درکشور وجود داردکه بیش از هشت هزار و ۱۰۰هکتار آن متعلق به اصفهان و به خصوص محله ابن سینا است.
این رقم شامل سه هزار هکتار بافت تاریخی و سه هزار و ۷۸۰هکتار سکونتگاه غیر رسمی در استان اصفهان است. در عین حال شهر اصفهان دوهزار و ۳۰۴هکتار بافت فرسوده دارد که ۲۰درصد مجموع مساحت شهر را شامل می شود.
در قوانین متعددی همچون برنامه چهارم، پنجم و ششم توسعه نگاه ویژه ای به احیا و بازآفرینی بافت فرسوده شده است و طبق این برنامه ها باید هر سال۱۰درصد از این بافت احیا شود. وقتی در اواخر سال ۹۶دستور آغاز عملیات اجرایی طرح ملی بازآفرینی شهری در ۱۰استان کشور از جمله اصفهان داده شد وبر این اساس ۱۰۶محله ناکارآمد در استان اصفهان شناسایی و مقرر شد طبق دستور رئیس جمهوری، طی برنامهای ۱۰ساله در فاز مورد نوسازی قرار گیرد همه چشم به راه جهشی در نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده اصفهان شدند و حتی خبرگزاری شهرداری اصفهان (ایمنا) در اولین روزهای زمستان۹۷با تیتر «برجام بافت های فرسوده» به استقبال این دستور رفت. تمام اینها در حالی بود که طی این فرآیند، عدم همکاری دستگاههای متولی، تخصیص نیافتن اعتبارات لازم و نبود ضوابط ویژه ساختوساز و بستههای تشویقی مؤثر برای افزایش مشارکت مردم و سرمایهگذاران بخش خصوصی
در روند اجرا، محسوس بود و عملابرجام بافت های فرسوده اصفهان را با شکست مواجه کرد.
این در حالی است که اصفهان دارای بیشترین بافت فرسوده در کشور است و اگر به این بافت ها به شکل موثری پرداخته نشود، آینده نه چندان دور این گونه بافت ها تبدیل به خرابه هایی می شود که راه برگشتی به سوی آبادانی نخواهند داشت. حالا بافت های فرسوده چشم به راه کمک هایی هستند که قرار است در آینده سقفی شود برای ساکنانش که بر سرشان آوار نشود.
بافت های پیر و فرسوده
خانه های این محله، اکثرا بافت های فرسوده ای هستند که اتباع خارجه در آن سکنی گزیده اند، سیمای این خیابان، سیمای سادهزیستی است و شاید سیمای فقر. آنها که دستشان به دهانشان میرسیده از این خانه های تو سری خورده توی کوچه پس کوچه ها رفتهاند. محله های ابن سینا خیلی وقت است نام بافت فرسوده را با خود یدک می کشند و آدم هایش با سیلی صورتشان را سرخ می کنند تا بتوانند گاهی خانه هایشان را مرمت یا بازسازی کنند.
