سال قرنطینه .سال سقوط .
مرگ سردار سلیمانی و شهادتش .سال تشییع جنازه سردار و مرگ ده ها تن از مردم در این مراسم .سال انتقام از آمریکایی‌ها و برخورد دو موشک به هواپیمای اوکراینی و مرگ ۱۷۹ نفر، افرادی که عمدتا نخبه و جوان بودند، با خروارها امید و آرزوسالی که کشته هایش بیشتر شد. اینها ورق هایی از سال۹۹ است .سال سیاهی که چند ساعت دیگر رو به پایان می رود و صفحات روزهایش رنگی ندارد.
ولی سیر تصاعدی کرونا همچنان هست . یادمان نمی رود درسالی که رو به پایان است چقدر کشته‌ها فراوان شدند. بیمارستان‌ها پر شدند و مردم هفته‌ها به خانه‌ها پناه بردند.
این همه مصیبت برای یک ملت در یکسال صفحات تاریخ این سال را از شدت سیاهی متمایز می‌کند.
یادمان باشد امیدمان از دست نرودسال ۱۴۰۰سالی است که می توانیم از تهدیدها فرصت بسازیم و دعا کنیم که این همه مرگ نباشد . رنج نباشد و مصیبت ها فراموش شود . یادمان باشد روزهای آینده نویدی دوباره به ما خواهند داد .
