به گزارش اینهفته؛ به نقل از ستاد اطلاعرسانی جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، دکتر لیلا پرویزی کارگردان و عضو هیئتمدیره دانشگاه سپهر در دومین شب از برنامه زنده اینستاگرامی جشنواره کودک در اصفهان با موضوع انتخاب داوران کودک و نوجوان اظهار داشت: مقوله سینما همیشه برای همه جذاب بوده و همواره یکی از جذابترین مشاغل برای مردم جامعه ما، نویسندگی بازیگری و کارگردانی بوده است. بچهها نیز از سنین پایین با این جعبه جادویی ارتباط برقرار کرده و همذات پنداری داشتهاند. طبیعتا وقتی مقوله انتخاب و دعوت بچهها به رقابت در این حوزه مطرح شود، این جذابیتها دوچندان خواهد شد.
او افزود: اعتقاد من این است که اگر در زمینه انتخاب داوران کودک و نوجوان اطلاعرسانی دقیق داشته باشیم با آمار شگفتانگیزی از داوطلبان مواجه میشویم.
پرویزی در مورد انتخاب داوران کودک و نوجوان جشنواره از اصفهان اظهار داشت: واقعیت این است که شرایط فیزیکی و برگزاری جشنواره در اصفهان زیرساختهای لازم را برای حضور کودکان شهرهای دیگر ندارد. اگر جشنواره کودک و نوجوان را مانند جشنواره فجر به سراسر کشور منشعب کنیم قطعا شاهد حضور و استقبال عده زیادی از کودکان خواهیم بود. اما این راهکاری است که خود سازمان جشنواره باید در مورد آن تصمیم بگیرد منتها واقعیت این است که زیرساخت لازم تاکنون فراهم نبوده است و از نظر مسائل مختلف در سطح خرد و کلان تاکنون نتوانستیم پذیرای داوران خارج از اصفهان باشیم. در واقع بهجز در موارد خاص و نمادین که از کودکان شهرهای دیگر دعوت میکردیم، شرایط به صورت ایدئال که همه بچهها بتوانند شرکت در جشنواره حضور پیدا کنند تاکنون وجود نداشته است.
این کارگردان در مورد اکران فیلم به صورت آنلاین در مقایسه با اکران سینمایی آن اظهار داشت: فیلم ویدئویی و فیلم سینمایی برای بچهها به دو بخش تقسیم میشود. اینکه فیلمهای ویدئویی و کوتاه قرار است به صورت آنلاین پخش شود جذاب است اما سینمای ایران قطعا از حضور نداشتن داوری کودک و نوجوان در سینما ضربه میخورد. در واقع این آسیب بزرگی برای سینمای کودک و نوجوان است چون بخش مهمی از داوری از آن گرفته میشود. بنابراین معتقدم باید تعدادی از بچهها با رعایت پروتکلهای بهداشتی حتما در سینما حضور پیدا میکردند که اکنون این امکان حذفشده و جایزه معتبری مثل داوری کودک و نوجوان را از دستدادهایم.
پرویزی در خصوص نحوه انتخاب داوران کودک و نوجوان جشنواره با برگزاری آزمونها اظهار داشت: اساسا با آموزش داورها مخالفم و معتقدم ما در جشنواره از کودک و نوجوان قضاوت میخواهیم که این امر نیاز به متخصص ندارد. اگر من میتوانستم داوران را انتخاب کنم به جای آزمون گرفتن ترجیح میدادم همه بچهها را در یک سالن جمع کرده و فیلم خوبی برایشان پخش کرده و بعد نظارت میکردم که واکنش بچهها به چه ترتیب است.
او افزود: اینکه آزمونی برگزار کنیم که اطلاعات آن توسط بچههای این نسل با یک جستجوی ساده به دست میآید، کافی نیست. اما با روشی که گفتم میشد متوجه شویم کدام بچه تحلیلگر است، چون تحلیل کودک در جشنواره اهمیت زیادی دارد. در واقع ما باید برای نوجوان فیلم کودک نمایش داده و برای کودک فیلم نوجوان پخش کنیم و ببینیم آیا تابآوری آن را دارند که این فیلمها را تماشا کنند. بهاینترتیب میتوانستیم آزمون بهتری بگیریم بدون اینکه به آنها داوری را آموزش دهیم.
او درباره مبحث مدرسه سینما برای کودک و نوجوان که در سالهای اخیر مطرح شد اظهار داشت: طرح مدرسه سینما که در اتاق مطرح شد در واقع فکر فوقالعادهای بود اما به دلایلی که نمیدانم چرا فقط در حد یک حرف باقی ماند و قرار ما چیز دیگری بود اما در عمل. بچهها یک دوره کلاس فشرده و واقعا ناکارآمد را دیدند و بعد هم رها شدند.
وی در مورد شرایط برگزاری جشنواره کودک و نوجوان این دوره تصریح کرد: امسال شاهد نبودیم جلسهای برگزار شود که بچهها کنار هم بنشینند ، فیلم ببینند و گپ و گفت کنند که با در نظر گرفتن امکاناتی که شهرداری دارد این کار واقعا هزینه چندانی نداشت؛ ربطی هم به کرونا ندارد چون جشنواره از شهریور آغاز میشود ولی کرونا از بهمن مطرح شد. بنابراین اینها بیشتر بهانه و توجیه است. فکر میکنم رقبتی برای ادامه این مسیر وجود نداشت و کسی حاضر نشد مسئولیت قبول کند.
پرویزی با مقایسه عملکرد کودک و نوجوان نسل امروز با نسلهای گذشته بیان داشت: بچهها این نسل پتانسیل فوقالعادهای دارند و نسبت به نسل گذشته غنیتر هستند چون به گوشی موبایل و فضای وب متصلاند بنابراین تمام فیلمها به راحتی در دسترسشان قرار دارد و هر آن اراده کنند میتوانند بهترین فیلمهای روز جهان را تماشا کنند. اکثرا این کودک و نوجوانان به زبان انگلیسی مسلط هستند که باعث میشود حتی به راحتی فیلمها را به زبان اصلی ببیند. این نسل اهل تفکرند اما تشنگی نسل قبل را ندارند چون همهچیز بهراحتی برایشان فراهم بوده و در دسترس قرار دارد. بنابراین نسبت به نسل گذشته پویایی کمتری را نشان میدهند. اما اگر این کودکان را در یک دوره کوتاه به سینما بکشانیم و سپس رها کنیم آسیبهای زیادی در انتظارشان خواهد بود و ممکن است به دنبال سرابی بروند که معلوم نیست چه بلایی بر سرشان میآورد.
او در مورد ساختار سنتی سینما که این روزها به دلیل کرونا باعث شده فیزیک سینما منزوی شود گفت: ما اکنون ناگزیریم شرایط کنونی را بپذیریم اما سینما رفتن یک آئین است که از سینماگران گرفته تا سینما دوستان حس خوبی را به همه منقل میکند. چون مهم این است که همه در کنار هم و در یک زمان مشترک خودمان را آماده میکنیم که به تماشای یک فیلم بنشینیم. در واقع این گپ و گفتی است که ما را به انتخاب یک فیلم میرساند و قرار گرفتن در فضای سینما و اتاق جادویی لذت و جذابیت خاصی را به همراه دارد. همه ما این لحظه را تجربه کردیم و طبیعتا حذف این آیین به صورت ناگهانی به تمام اینها آسیب میزند. وی افزود: الان به خاطر کرونا چارهای جز این نداریم که از سینما دور باشیم اما تردید ندارم به محض رفع این مشکل آیین سینما رفتن به دلیل جذابیت بالایی که دارد باعث میشود باز هم به این دوران برگردیم.
او در انتها اظهار داشت: تدوین اطلاعات و خاطرات جشنواره اتفاق خوبی است و مسئولان سینما در آینده قطعا سرمایهگذاری بیشتری در این زمینه خواهند داشت . در انتها از مسئولان مربوطه این خواهش و درخواست را دارم که بچهها را رها نکنند. اکنون دو نسل از کودک و نوجوان توانستهاند خودشان را در کنار یکدیگر و در فضای سینما حفظ کرده و جشنواره را عاشقانه پیگیری کنند. اینها آیندهسازان کشور هستند که مانند رودی جریان دارند و که مسیر سبزی برای کشور خواهند ساخت به شرطی که از آنها حمایتشده و به راحتی رها نشوند.