دریا قدرتی پور- چشم های رومینا دیگر اشک ندارد، چشم های معصومه هم. جمیله دیگر نمی خندد. فاطمه یک جفت تیله قهوه ای زلال شده که به خون نشسته . زبانم از نا افتاده . خرداد شوم دست از سرمان برنمی دارد، حروف به سختی به هم می چسبد تا از یک قتل ناموسی دیگر پرده بردارد.
تن خرداد تب کرده . توی مردمک چشم خاتون ۱۹ساله نقش چاقو افتاده تیزی که بر گردنش فرود آمده، حتما چشم های عاشقش رقصیده. نه شاید هم پلک های بلندش، جا افتاده درکاسه چشم های گودی که انگار کیلومترها دور از دسترس شده اند.
خرداد شوم تمام نمی شود. حروف به سختی به هم میچسبند تا هیبت کلمه قتل ناموسی به تجسم برسد. شمشیرُ تعصب داعشی فرود می آید تا گردن نیلوفر را ببرد. نگاه جمیله میخ می شود روی صفحه برفک زده تلویزیون، نگاه خیره بدون حیات، بوی تعصب های پوسیده ای می دهد که بر گردنش فرود آمده اند.
همه جا ساکت، فلج است و چشمها خیس از اشک. زنی در یک بعد ازظهر بهاری دوباره جان داده . وسط آن همه قبر که در قبرستان تالش که وسعت سقفشان تنها به یک تخته سنگ می رسد، قبر رومینا هنوز خشک نشده و پارچه ِ سفید به ترشح گل خشک نشده آخرین قطره های مکیده خاک را در خود محبوس کرده است. هنوز چله سیاه رومینا نرسیده که پس لرزه های قتل او با قتلی دیگر گره می خورد. ریحانه عامری، دختری ۲۲ساله که پدرش او را با میلهی آهنی کشت تا خواب خرداد آرام نباشد. سه قتل در عرض یک ماه، زلزله ای که انگار تمام نشدنیِ است و پس لرزه هایش هر بار خرداد را لرزانده . ۲۵خردادماه، هم روز شومی بود، وقتی در آبادان، فاطمه برحی ۱۹ساله توسط حبیب برحی، پسرعمویش که همسر او نیز بود، سر بریده شد. آبرو، آواری است که سه زن را در خاک کشیده و خرداد را خاطره ساز تلخی ها کرده است . وجه اشتراک تمام این قتل ها تکیه کردن عاملان قتل بر واژه های شرف، ناموس و غیرت است. از سوی دیگر تقریبا در تمامی این قتل ها، اولیای دم هیچ شکایتی را ارائه نمی دهند، چرا که خود در وقوع قتل دست داشته اند.
خردادخونین
خرداد امسال هم شاهد همین حوادث بود، خردادی که از همان روز اول با قتل رومینا تلخ شد، پس از آن،۲۵ ِ خردادماه، در آبادان، نوبت فاطمه برحی ۱۹ساله بود که توسط حبیب برحی، پسرعمویش که همسر او نیز بود، سر بریده شد.
شامگاه دوشنبه ِ ۲۶ خرداد هم روز شومی بود، یک روز پس از سر بریده شدن فاطمه برحی، ریحانه عامری در کرمان، با ضربات پدرش کشته شد و بعد از آن زنی که به واسطه شک همسرش به خون غلتید.
چهار مرگ در عرض یک ماه شوم که فضای مجازی را پر و خواب خرداد را آشفته کرد تا خانه پدری دیگر امن نباشد.
جنایت های خونین به نام ناموس
شمار قتل هایی که ناموسی خوانده میشوند به درستی روشن نیست. با این همه یکی از خبرگزاری های داخلی در آذرماه سال گذشته پرده از آماری برداشت که نشان می دهد، شمار این قتل ها میان ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد است که نام ناموس را با خود یدک می کشد. بر پایه ی این آمارها، ۲۰درصد از کل قتل ها در ایران و ۵۰ درصد از قتل های خانوادگی قتل هایی از این دست است.
قتل هایی که هر سال بر تعداد آن افزوده می شود تا در صدر جرم های رخ داده در کشور باشد؛ جنایاتی که در نهایت منجر به مرگ زنان خانواده میشود. زنانی که به دلیل کارهایی که تصور میشده ننگین است و شرافت خانواده را زیر سوال میبرد، به دست نزدیکان کشته می شوند.
سیاهه قتل های ناموسی در ایران هر چند با پاکستان و هند فاصله دارد اما همچنان خون بار است، این اتفاقات غالبا در مناطق حاشیهای رخ میدهد، در مناطقی که طایفه و عشیره نقش پررنگی ایفا می کنند و یا در روستاهایی که همچنان بافت سنتی دارند و قربانیانشان دختران و زنان جوانی هستند که توافق و هماهنگی با این بافت ندارند.
اینجاست که افکار عمومی هم با این قربانیان احساس همدردی نمی کند. جنایتی که غالبا از طرف مردم آن منطقه و جغرافیایی که در آن هستند، امری عادی تلقی می شود و قاتل معمولا سربلند بیرون می آید.
خوزستان، سیستان و بلوچستان، کرمانشاه، هرمزگان، ایلام، کردستان، لرستان و آذربایجان غربی از جمله استانهای درگیر با قتل های ناموسی هستند، در این استان ها شاهد بیشترین قتل های ناموسی هستیم که گاهی آمارها از آن چشم می پوشند.
استخوان لای زخم قوانین
در این زمینه قوانین دست و پا شکسته و ناقص هم عاملی شده برای قاتلانی که خود را مالک مقتول می دانند. پدرانی که دیگر خانه امنی برای فرزندانشان ندارند و یا همسرانی که در این زمینه توجیه خوبی برای کاری را که انجام می دهند دارند.
اما آیا مجازات ها تاثیری در قتل ها دارد؟ به گفته جامعه شناسان متهمانی که چنین کاری انجام می دهند با اینکه گاهی به حبس می روند، اما تاثیری در آنچه که انجام داده اند ندارد چرا که اصل مساله همچنان مانند استخوان توی زخم باقی می ماند و حل نمی شود.
قتل هایی که گاهی ممکن است تنها برپایه شایعه های ریز و درشت اخلاقی، بدون هیچ جایگاه منطقی انجام شود.
قانونی که با وقوع چهار قتل ناموسی در عرض یک ماه قرار است مورد تجدید نظر قرار گیرد و به گفته بالاترین مقام قضایی کشور عبرتی برای دیگران شود«:حتما این جنایتی که انجام شد برخورد عبرت آموزی با آن خواهد شد؛ بدون تردید.
آینده ای مبهم یا روشن
در همین زمینه معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری هم از آینده ای صحبت می کند که به نفع زنان است . با وجود اینکه او آمار مشخصی اعلام نمیکند، اما معتقد است کارهای خوبی در این حوزه در حال انجام است.
معصومه ابتکار معتقد است با تکمیل سند ارتقای وضعیت زنان و با توجه به اطلسی که تهیه شده،در این حوزه آمار و اطلاعات بر اساس نیاز و شاخص های هر استان جمع آوری و مورد بررسی قرار میگیرد که قطعا شامل انواع خشونت ها از جمله قتل های ناموسی شده و برای گام های بعدی راهگشا خواهد بود. حالا باید منتظر قانونی بمانیم که شاید بتواند اهرمی بر کاهش جنایت هایی باشد که خرداد امسال را شوم تر از همیشه کرده است. کاش آینده قانونی باشد تا جمیله ها از دست نروند. رومینا کاش باد بوزد، شال از سر تو بردارد و من باز عاشق شوم، بی آنکه نگاهم گره بخورد به قتل عام چشم های تو. من خیره شوم و در باد بتازد زلف تو. معصومه کاش از پشت حروف و درز کلمات اینهمه طناب نبینم . کاش وصله ناجور خائن بر تنت زخم نزند. فاطمه جان، کاش لبخندت را دوباره توی سپیدی ها تصور کنم، پررنگ تر از همیشه تا بهارها به زمستان نرسد..
این هفته | inhaftemag.com