اما شاید باورتان نشود که چند ستاره بزرگ دنیای سینما هستند که بارها نامزد اسکار شده‌اند اما هرگز طعم برنده شدن آن را نچشیده‌اند. در این مطلب به شش بازیگر بزرگ هالیوود پرداخته‌ایم که به رغم استعدادی کم‌نظیر، جای مجسمه اسکار در خانه‌هایشان خالی است.
ایان مک‌کلن
با وجود حضور در دو مجموعه فیلم بسیار محبوب و موفق، نقش گندالف در مجموعه فیلم ارباب حلقه‌ها به کارگردانی پیتر جکسون و نقش مگنیتو در مجموعه مردان ایکس، سر ایان مک‌کلن هرگز برنده جایزه اسکار نشده است.البته او بارها نامزد دریافت این جایزه شده است: سال ۱۹۹۹ برای ایفای نقش جیمز ویل در فیلم “خدایان و هیولاها”، نامزد دریافت جایزه اسکار شد اما روبرتو بنینی برای فیلم “زندگی زیباست”، برنده شد.او سال ۲۰۰۲ برای بازی در فیلم ارباب حلقه‌ها؛ یاران حلقه، در بخش بهترین بازیگر مرد نقش مکمل نامزد شد ولی دوست و هموطنش جیم برودبنت برای بازی در فیلم آیریس برنده شد.
سیگورنی ویور
سیگورنی ویور یکی از موفق‌ترین بازیگران تاریخ سینما است که بازی‌های درخشانی در فیلم‌هایی مانند بیگانه (۱۹۷۹ به کارگردانی ریدلی اسکات) و یا توفان یخ (۱۹۹۷ به کارگردانی انگ لی) را در کارنامه دارد. ولی به رغم ستایش منتقدان از بسیاری نقش‌های این بازیگر برجسته، دست او از رسیدن به مجسمه اسکار کوتاه مانده است.او سال ۱۹۸۷ برای ایفای نقش الن ریپلی در فیلم بیگانه‌ها به کارگردانی جیمز کامرون، نامزد دریافت جایزه بازیگر نقش اصلی زن شد اما جایزه به مارلی متلین برای بازی در فیلم ” فرزندان یک خدای کوچک‌تر” رسید.
دو سال بعد خانم ویور برای دو فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار شد: در رشته بهترین هنرپیشه نقش اصلی زن برای بازی در نقش طبیعت‌شناسی به نام دیان فاسی در فیلم “گوریل‌ها در مه” و در رشته بهترین هنرپیشه زن نقش مکمل برای فیلم “دختر شاغل”؛ آن سال اما جودی فاستر و جینا دیویس اسکارها را به خانه بردند.
دنیل کریگ
شاید برای ما عجیب باشد که دنیل کریگ تا کنون حتی نامزد دریافت جایزه اسکار هم نشده است. این بازیگر گرچه یکی از بهترین جیمز باندهای تاریخ سینما است اما برای بازی در این نقش نامزد هم نشده است. البته شاید او بتواند خودش را تسلا دهد که سال ۲۰۰۷ برای بازی در کازینو رویال نامزد دریافت جایزه بفتا شده است.
ویل اسمیت
ویل اسمیت یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های سینما در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بود و در کنار بازی در فیلم‌های پرفروشی مانند مردان سیاه‌پوش (۱۹۹۷) و روز استقلال (۱۹۹۶)، بازی در فیلم‌هایی که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت مثل شش درجه جدایی (۱۹۹۳) و افسانه بگر ونس (۲۰۰۰) را در کارنامه داشت.
ولی به رغم دو بار نامزدی برای بازی در نقش محمد علی (کلی) در فیلم علی (۲۰۰۲) به کارگردانی مایکل مان (نقش اصلی) و نامزد بهترین بازیگر مکمل در نقش یک کارگزار بازار سهام به نام کریس در فیلم “در جستجوی خوشبختی” (۲۰۰۷)، او برنده نشد. این دو جایزه را دنزل واشنگتن و فارست ویتکر بردند. پس از این دو فیلم، نام ویل اسمیت به جمع نامزدهای اسکار هم راه نیافت.
گلن کلوز
سخت بتوانید از همدردی با گلن کلوز خودداری کنید. او در کنار پیتر اوتول (بازیگر درگذشته سینما) رکورددار تعداد نامزدی اسکار است اما برنده نشده است؛ دست‌کم تا الان البته.
گلن کلوز نخستین بار سال ۱۹۸۳ برای فیلم “جهان به روایت گارپ” نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد. او در سال‌های ۱۹۸۴ (برای فیلم اندوه شدید) و ۱۹۸۵ (استعداد ذاتی) نیز در همین رشته نامزد شد.او چهار بار هم نامزد جایزه بهترین بازیگر زن نقش اصلی شده است از جمله برای بازی در فیلم‌های روابط خطرناک (۱۹۸۹) و همسر (۲۰۱۹). شاید در مراسم امسال اسکار ناکامی‌های گلن کلوز تمام شود و او که برای فیلم مرثیه هیل‌بیلی به کارگردانی ران هاوارد نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش مکمل شده، مجسمه طلایی را تصاحب کند.
ایمی آدامز
ایمی آدامز پنج بار در رشته بهترین بازیگر نقش مکمل و یک بار در رشته بهترین بازیگر نقش اصلی نامزد شده و کماکان جایزه را نبرده است.اولین نامزدی او در سال ۲۰۰۶ برای بازی در فیلم کمدی “جون‌باگ” بود (ریچل وایز برنده شد) و سپس در سال‌های ۲۰۰۹ (تردید)، ۲۰۱۱ (مبارز) و ۲۰۱۳ (استاد) هم نامزد شد اما جایزه به ترتیب به پنه‌لوپه کروز، ملیسا لئو و ان هاتاوی رسید.
سال ۲۰۱۴ هم که ایمی آدامز برای فیلم “حقه‌بازی آمریکایی” کاندید دریافت بهترین بازیگر نقش اصلی زن شد، جایزه به کیت بلانشت رسید.آخرین نامزدی او برای نقش مکمل در درام سیاسی “معاون” (۲۰۱۹) بود که اسکار این بخش را رجینا کینگ برد.
